Éramos poucos e chegou o TTIP / Xosé Manuel Galdo-Fonte

Por se acaso non fose suficiente coas armas utilizadas polo neoliberalismo desregulador no seu ánimo de controlar a economía, as grandes multinacionais reforzan agora o seu arsenal de combate instaurando ao efecto un novo Tratado Europa – EEUU de Libre Comercio, (Transatlantic Trade and Investment Partnership- TTIP), que revestido de total opacidad, máis alá que funcionar como unha norma de relación comercial á vella usanza, fai que esta nova figura lonxe dunha regra de conduta de comercio sexa un instrumento demoledor, un sinal ben visible da capitulación do poder político, que de forma inédita, exerce o papel de contrapoder, marcando así por todo obxectivo, garantir as excedidas ambicións dos inversores sobre os dereitos esenciais da cidadanía.

Por iso, a pesar do mutismo e a confidencialidade que rodea as negociacións a porta pechada entre Washington e Bruxelas, a súa celebración no hermetismo, é expresión dabondo para tomar razón do alto risco que representa un Tratado destas características e a lesiva repercusión dos seus efectos para coa poboación, o medioambiente e a economía; apuntando os feitos a deducir que as vontades políticas parezan estar compradas de antemán, e iso, a xulgar pola ausencia de todo espírito critico e a manifesta permisividade en depositar maior concentración de poder nas mans das elites financeiras de ambos lados do Atlántico, aínda cando, tal outorgamento arrastre consigo a complexidade de deixar o futuro dos países afectados e o porvir das súas xentes a expensas da parcial decisión das grandes empresas transnacionais.

Toda unha amalgama de cuestións críticas, cuxos prexuízos agravarán en maior medida os seus efectos nos países que como o noso están expostos a máis alto risco, en razón á debilidade intrínseca que induce a súa propia adscrición periférica no contexto do actual marco da Unión.

Circunstancia que pon de manifesto a falacia que acompaña as supostas virtudes que reporta o TTIP, cando interesadamente é vendido á cidadanía como receita infalible para mellora do crecemento económico e a creación de emprego, aínda sabendo que o que verdadeiramente esconde a filosofía deste acordo comercial son simples promesas infundadas, que de ningún xeito, atenden a satisfacer expectativas distintas das puramente restritivas, que ademais de garantir ás corporacións promotoras máis dereitos que ás persoas, favorezan igualmente reformar o mercado laboral e a políticas social a favor dos intereses destas firmas transnacionais, aínda que iso veña a  representar unha seria ameaza para a saúde da democracia e do propio Estado de Dereito.

Xa que logo, hase de afirmar en consecuencia que o único certo nesta odisea, é, que os verdadeiros efectos da aplicación do TTIP, virán danar severamente a capacidade dos países afectados na súa loita contra a crise financeira e económica, extremo que pon de manifesto que o seu implícito para nada resulta ser a solución aos nosos problemas, pero si o marco de oportunidade que gratuitamente bríndaselle ás grandes multinacionais favorecendo a  súa tendencia ao exterminio das empresas locais competidoras, grazas á vantaxe engadida que repórtalles a excepcionalidade dunha situación preferente no contexto da economía de escala.

Pero malia o involutivo dunha situación na que o poder lexislativo e xudicial pasa ao control dos promotores deste tratado de conveniencia, á vez que o Estado convértese definitivamente no monicreque ao que moven os fíos as mesmas multinacionais e os especuladores financeiros; cando a reacción política a semellante afronta non se debese facer esperar, sorprendentemente, unha gran parte dos hipotéticos representantes da cidadanía pertencentes ás formacións PP, PSOE, UPyD e CIU, esquecendo que a soberanía reside na cidadanía, sitúanse ao unísono a favor tan desatinado concerto ao tempo de dedicarse a ocultar de xeito deliberado toda información sobre o particular, nun claro intento de negar a existencia do problema e desposuír  con iso aos cidadáns o dereito a decidir sobre o mesmo.
É por iso que a situación específica de España caso de chegar a aprobarse o Tratado nos términos previstos, considerando entre outras causas, a escaseza da súa estrutura produtiva e a limitación do seu grado de desenvolvemento, contra toda hipótese positiva, os prexuízos económicos e sociais inducidos á súa cidadanía causarían un notable impacto negativo, superior con fartura ao repercutido no seu caso á gran maioría dos seus homólogos na Unión.

Por iso tense de erradicar a actual tendencia á confusión, ese empeño en seguir vendo beneficios onde non os hai mentres ignóranse os riscos efectivos, pasando alternativamente a informar á poboación para unha vez tomado coñecemento, democráticamente, sexan eles quen decidan.

Fonte: http://www.galiciaconfidencial.com/nova/21500.html