Por iso o traballador se sente só fora do traballo consigo e no traballo fóra de si. Está na casa cando non traballa e cando traballa non está na casa. Por iso o seu traballo non é voluntario, senón obrigado, traballo forzado. A estrañeza do traballo amósase en que, de non existir ningunha coerción física ou doutro tipo, fuxiríase do traballo como da peste.
(Karl Marx, Manuscritos económico-filosóficos, 1844)
