O New York Times destripa a liberdade de prensa española,sometida polo Goberno e os bancos
“Os medios de información españois, baixo a opresión do goberno e a débeda”. Con este duro titular, o destacado xornal estadounidense The New York Times publicaba este xoves un incisivo artigo sobre os medios de comunicación en España, destacando con contundencia a falta de independencia dos grandes periódicos españois, como “El País” ou “El Mundo”, sometidos á inxerencia política e ao control dos acredores.
O diario estadounidense sinala a “tormenta perfecta” que sufriu en España a industria da información, acosada por grandes débedas que provocaron unha rápida reestruturación financeira que levou á perda do seu posto de traballo a 11.000 xornalistas en sete anos e á perda de liberdade dos editores para decidir que noticias ofrecer ou como, favorecendo ás entidades ás que deben enormes cantidades de diñeiro.
O New York Times tamén arremete contra o Goberno de Mariano Rajoy como causante do deterioro dos medios en España, acusando ao Partido Popular de actuar agresivamente contra a crítica pública e de exercer opresión contra a liberdade de prensa, apuntando directamente á “Lei Mordaza”, que impón severas multas contra as protestas cidadás e penaliza a gravación en vídeo das actuacións policiais. Neste sentido, o diario cita o informe crítico sobre a situación da liberdade de información en España de International Press Institute, publicado esta mesma semana.
Con todo, segundo o diario, son as presións menos evidentes as que incrementaron a preocupación sobre a liberdade de expresión en España. “Moitos no sector sinalan que a formidable combinación do Goberno e das presións financeiras anularon a súa capacidade para cubrir noticias nas que se dá un conflito de intereses coas grades empresas e os políticos, nun momento no que se multiplican os escándalos financeiros e políticos que xurdiron por mor da crise da débeda española”.
O artigo, escrito polo xornalista Rapahel Minder, recolle os testemuños de diversos profesionais da información e exemplos de casos nos que esta manipulación deuse nos medios de prensa españois, destacando tamén o caso de RTVE e as denuncias dos seus propios traballadores sobre o control do Goberno na programación dos informativos do ente público, mencionando o cambio de lei introducido polo Executivo de Mariano Rajoy en 2012, “sen o consentimento do resto de partidos”, para designar aos directivos de RTVE favorables ao Partido Popular.
Como exemplos do control político e a censura en RTVE, o New York Times inclúe a ausencia de noticias sobre o conflito de intereses entre o ministro de Facenda, Cristóbal Montoro, e os contratos públicos a unha empresa da súa propiedade, ou os múltiples casos de corrupción polos que o ente pasou sen apenas ser tratados.
Neste sentido, o New York Times tamén analiza ao diario El País, recollendo as denuncias dos xornalistas deste xornal español sobre a eliminación ou modificación de artigos na súa web, como os que facían referencia a Qatar nun momento no que o grupo Prisa negociaba cunha empresa deste estado para que investise no seu grupo empresarial. Ou tamén artigos críticos con Telefónica, incluída no grupo Prisa, que foron alterados na publicación do diario, motivo polo cal dous xornalistas da súa redacción decidiron dimitir recentemente.
Con respecto a El Mundo, o diario estadounidense adxunta a versión do seu antigo director, Pedro J. Ramírez, quen afirma que a súa saída do xornal debeuse non ás perdas financeiras nas que se escudaba o xornal senón á publicación do famosos SMS de Mariano Rajoy ao ex tesoreiro do PP Luís Bárcenas. “Os xornais xa non están dirixidos polos editores senón por xefes executivos preocupados polas contas e que tratan de manter boas relacións con quen está no poder”, asegura Ramírez a The New York Times.
Casimiro García-Abadillo, quen sucedeu brevemente a Ramírez á fronte do diario El Mundo, tamén se expresa neste sentido, denunciando “a falta de liberdade de manobra” dos editores: “hai multitude de casos nos que as noticias críticas sobre grandes institucións ou non son publicadas ou son publicadas dunha maneira amigable”.
Como contraste, The New York Times recolle as palabras do responsable de prensa do Partido Popular, Pablo Casado, quen afirma ser descoñecedor de calquera queixa por parte de xornalistas sobre interferencias políticas no seu traballo. “Non vexo ningún problema coa prensa en España”, asegura Casado.
Fonte: http://postdigital.es
