62 persoas acumulan a mesma riqueza que a metade da poboación mundial.
Daniel Cabezas
- A dous días do foro de Davos, Oxfam denuncia que a desigualdade non para de crecer no mundo enteiro.
- En España, o 1% dos máis ricos concentra máis riqueza que 35 millóns de persoas.
“O crecemento de a desigualdade é o principal problema da humanidade”. Con esta frase, o director de campaña de Oxfam Intermon,
Jaime Atienza, resumía este luns ante os medios de comunicación o contido do informe Unha economía ao servizo do 1%, que alerta sobre a imparable desigualdade do planeta e que será presentado na reunión anual de líderes políticos e económicos en Davos (Suíza).
O estudo pon encima da mesa un dato que a organización considera inaceptable: só 62 persoas posúen a mesma riqueza que 3.600 millóns de persoas, ou o que é o mesmo, a metade da poboación mundial. O avance da desigualdade foi mesmo máis rápido do esperado: Oxfam calculou o ano pasado que en 2016 o 1% posuiría máis riqueza que o resto da poboación mundial. Con todo, este dato fíxose realidade un ano antes. O 50% da nova riqueza xerada desde comezos de século foi a parar aos petos do citado 1% privilexiado, mentres que á metade máis pobre do planeta apenas chegou o 1% do incremento total.
A situación é perfectamente extrapolable a España, onde 20 persoas ostentan un patrimonio de 115.100 millóns de euros, o que equivale á riqueza do 30% da poboación máis pobre do país (14 millóns de persoas). O patrimonio destas grandes fortunas incrementouse un 15% en 2015, un ano no que a riqueza do 99% restante caeu un 15%. O responsable de campaña de Oxfam cualificou de “alarmante” o crecemento da exclusión social no noso país, que se sitúa entre o cinco máis desiguais de Europa, só superado por Portugal, Italia e Grecia. Desde que empezou a crise, e segundo denuncia o informe, España é o segundo país da Unión Europea no que máis creceu a fenda salarial.
A responsabilidade dos paraísos fiscais.
Entre as principais causas da desigualdade mundial, Oxfam destaca a constante fuga de recursos cara aos paraísos fiscais, unha situación á que puxo cifras Susana Ruiz, responsable de temas do fisco e igualdade da organización. Ruiz destacou que dita práctica segue á alza, e que a riqueza individual oculta nos devanditos paraísos fiscais alcanza xa os 7,6 billóns de dólares, o que supón unha perda de 190.000 millóns de dólares cada ano en ingresos para os gobernos que poderían ser destinados a mellorar a educación e a sanidade dos máis desfavorecidos.
“O deseño tributario español está a incrementar a presión fiscal sobre o traballo e o consumo, pero non está a recadar practicamente nada das rendas do gran capital”, denunciou Ruiz, que sinalou que o Imposto de Sociedades español está oito puntos por detrás da recadación media de Europa. “Desde o principio da crise houbo unha caída do 58% na recadación do imposto de sociedades, mentres que todos os demais impostos recuperaron a súa capacidade recadatoria”. Do mesmo xeito, Ruiz destacou que 17 das 35 empresas do Ibex 35 non están a pagar polo Imposto de Sociedades en España grazas aos mecanismos de planificación fiscal. Unha “manobra” pola que se poderían estar a perder ata 500 millóns de recadación en España, segundo Ruiz.
Para Oxfam, o informe deixa claro que “o problema non é a falta de riqueza no mundo, senón a maneira na que se distribúe esta”. Nese sentido, a organización asegura que é “perfectamente posible” acabar coa pobreza no mundo para o ano 2030, algo que mesmo se podería lograr nos primeiros 15 anos de século de combater esa desigualdade e repartir o crecemento e o emprego.
Fonte: http://www.lamarea.com
