Fotos. A loita das familias en Haití para sobrevivir ao furacán Matthew

09/11/2016

Medio millón de nenos viven nas zonas máis afectadas por o paso do furacán Matthew, que xa deixou cerca de 1.000 mortos en todo Haití
A fame pola perda das colleitas e un probable rexurdir na epidemia de cólera, como xa ocorreu tras o terremoto en 2010, desatan a urxencia humanitaria
Nacións Unidas alerta de que 1,4 millóns de persoas necesitan axuda urxente: á espera de que as autoridades calculen a magnitude dos danos, as voces das familias describen o horror da traxedia.

: “Os teitos e as ramas das árbores saíron voando. A auga comezou a entrar e as cousas saíron disparadas por todas partes”. A cifra de mortes causadas polo Furacán Matthew, que golpeou Haití o pasado 4 de outubro, segue en aumento e as últimas estimacións rozan xa o milleiro. Haití afronta agora a maior emerxencia humanitaria desde o terremoto en 2010. A pesar de que aínda se descoñece a magnitude dos danos, as dramáticas historias das familias que sobreviviron describen o horror do panorama. FOTO: © UNICEF/UN034980/Abassi, UN-MINUSTAH

: Na cidade de Jeremie, no Departamento Garnd-Anse, as familias tentan volver á normalidade. Aquí é onde o furacán golpeou con maior intensidade. Entre cascallos, as risas dos nenos xogando dan algo de esperanza a un futuro incerto. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno Gonzalez

: “Os teitos e as ramas das árbores fóronse voando. A auga empezou a entrar, as cousas saían disparadas por todas partes…ninguén podía sostelas”, explica Dicejour Gelin, de 13 anos. A tormenta comezou na noite, pero non foi senón ata o amencer que as familias desta cidade costeira comezaron a temer polas súas vidas. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

: “Esa noite eu estaba na casa e a auga alagounos. Fomos capaces de saír, pero deixamos todas as nosas cousas atrás. Ao día seguinte tivemos que sacalas dunha gabia”, lembra Dicejour. As grandes ondas causadas polo furacán destruíron toda a costa, alagando centos de vivendas. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

: O pai de Dicejour, Jeody Luckmane, de 28 anos, traballa no campo. Os fortes ventos e as choivas destruíron todos os cultivos. “Non sei o que imos facer agora. Todo está destruído. Non queda nada. Non hai comida ou auga, e os nenos están a empezar a enfermar”, di. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

: Pierre Yolande, de 52 anos, e as súas dúas netas, Dorry Wideline, 10, e Pierre Saraphila, 12, lograron recuperar parte das súas pertenzas. “Toda a parede derrubouse e as ondas entraron xusto á nosa habitación. Foi un pesadelo, pero non estabamos a durmir”, lembra Dorry. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

: “Escoitaramos na radio que viña unha tormenta. O meu pai tamén mo dixo, pero eu estaba moi asustado cando o teito caeu encima das nosas cabezas”, di Renelson. Sostén a radio, que xa non funciona.

: A Renel Ginol, o pai de Renelson, de 6 anos, e Bethsaiina, de 8, o que máis lle preocupa é a educación dos seus fillos. “A escola está totalmente destruída. Comezarán a construíla novamente pero tomará varios meses, e os meus fillos van perder todo o ano escolar”. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

: O teito da casa de Genel derrubouse e feriulle unha perna antes de que puidesen escapar e refuxiarse nunha escola próxima. “Agora axudo ao meu pai todo o que podo”, explica Renelson, que engade: “Quero que saiba que tamén son forte e que xuntos podemos arranxar a nosa casa”.

: Ou furacán Matthew puxo en perigo as vidas de millóns de nenos en Cuba, Haití, Xamaica e República Dominicana. En Haití, estímase que medio millón de nenos viven nas zonas máis afectadas, sobre todo en Grand-Anse e no Sur. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

: Os equipos de Unicef en Haití están a traballar en estreita colaboración cos socios gobernamentais e non gobernamentais para facer unha primeira entrega de subministracións humanitarias nas zonas máis afectadas. Sobrevivir ao furacán Mattew significa sobrevivir á tormenta máis grande nunha década, pero tamén prepararse para o que vén a partir de agora. FOTO: © UNICEF/UN035026/Moreno González

ECOAR)))