Gobernanza antidemocrática na Unión Europea
Fuhem
- O xornalista Leigh Phillips explora a interconexión entre poder e democracia.
“Estamos a vivir na era da construción dunha arquitectura de gobernanza global pero exenta dunha democracia global”. É a columna vertebral de El orden global postdemocrático, unha análise de Leigh Phillips, xornalista especializado na Unión Europea, incluído no informe O Estado Do Poder 2016.
Phillips ilustra a súa reflexión con varios exemplos sinxelos de estruturas que gobernan ao ancho da Unión Europea: a Comisión Europea non se elixe; no referente ao Consello Europeo, só se elixe indirectamente aos seus membros e as leis son elaboradas en segredo no transcurso de sesións ás que non se permite a entrada nin á prensa nin ao público; e, ademais, o Parlamento Europeo non ten dereito de iniciativa lexislativa. En resumo, o autor conclúe que os Estados europeos están enredados en estruturas internacionais de gobernación e perden así a súa soberanía, mentres os mercados globais non se deixan nin aconsellar nin supervisar.
Ante a pregunta de como conciliar a impotencia da política nacional e a ruptura á que algúns países membros expóñense cunha Unión Europea irreformable, o xornalista responde: “A resposta é que a política nacional xa non é útil, mesmo baixo a forma dun Syriza ou os seus homólogos noutras partes de Europa, e que no medio prazo os partidos europeos á esquerda da socialdemocracia, tanto dentro como fóra da UE, deben fundirse nun único partido extranacional cun programa común: uns Estados Unidos de Europa sociais e democráticos, reconstruídos de novo e desde abaixo”.
O autor engade que isto só se conseguirá mediante “unha decisiva vitoria paneuropea das forzas sociais” xa que non existe foro parlamentario que poida conseguilo, porque, como argumentaba anteriormente, “o Parlamento Europeo non ten poderes para a iniciativa lexislativa, e a falta de eleccións xerais ao Consello descarta a este organismo como espazo de reforma”.
Segundo a súa formulación, a rede de estruturas intergubernamentais non elixidas debe ser substituída por unha verdadeira democracia global. Pero, “como decidiremos que facer, que políticas adoptar, que atravesen fronteiras pero de maneira democrática?”, pregúntase o xornalista. “As persoas progresistas deben empezar a medir a súa ambición ao propoñer ideas para que un Goberno mundial democrático substitúa a gobernanza mundial postdemocrática. Por definición, non pode impoñerse desde arriba, senón gañarse desde abaixo”, sostén. “Desde hai décadas, quizá centos de anos, a esquerda argumenta que algún día acadarase unha democracia global, pero ata agora sempre foi algo do futuro afastado, un soño abstracto, o canto nostálxico da Internacional. Pero xa non é abstracto. Está a suceder. Agora é o momento de empezar a discutir que aspecto tería de verdade a democracia global e construíla”, engade.
Fonte: http://www.lamarea.com
